Tελικά μπορεί εύκολα ένα έξυπνο και δυνατό trailer να σε κοροϊδέψει τόσο καλά ώστε να θες να δεις πολύ μια ταινία και τελικά να βλέπεις ότι πιο βαρετό και κουραστικό θα μπορούσες να δεις?
Ναι γίνεται και το έπαθα εγώ. Το 65 από τις χειρότερες ταινίες που είδα τελευταία, με άπειρα σεναριακά κενά, κακές ερμηνείες, ακαταλαβίστικο σενάριο, κακό φινάλε και story χωρίς λόγο ύπαρξης,
Εκτός ότι ήταν μια κακή ταινία, ήταν μόλις 93 λεπτά και το χειρότερο η πρωταγωνίστρια δεν έχει καμία χημεία με τον πρωταγωνιστή.
Αν έχετε όρεξη για scifi ταινία με μια συμπαθητική (ο καημένος) προσπάθεια του Adam Driver να το σώσει, καλά να περάσετε.
Story
Ο Driver που ζει σε έναν πλανήτη (δεν μας λένε σε ποιον και τι γίνεται εκεί), «τα βάζει» με κάτι δεινοσαύρους (ναι καλά διαβάσατε)που βρίσκει σε έναν άλλο πλανήτη ( το αεροσκάφος του πέφτει εκεί) ενώ παράλληλα προσπαθεί να σώσει μια μικρή επιβάτη του αεροσκάφους. Ο πλανήτης είναι η Γη πριν 65 εκατομμύρια χρόνια.
Το Strange Way of Life είναι η νέα δραματική ταινία μικρού μήκους γουέστερν σε σενάριο και σκηνοθεσία του αγαπημένου Pedro Almodóvar με τους Ethan Hawke και Pedro Pascal
Έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στον Pedro αν με έχετε ξαναδιαβάσει στο blog αλλά δεν μπορώ να πω ότι το trailer με ενθουσίασε. Eσάς?
Θα προσπαθήσω με λίγα λόγια (για αυτό και το quick review) να σας πω την άποψη μου για την ταινία που έδωσε στον Brendan Fraser το Oscar A’ Aνδρικού ρόλου και Oscar μακιγιάζ στην ταινία.
Μια ταινία σε ένα σκηνικό, σαν θεατρικό, με μια συγκλονιστική ερμηνεία του Brendan Fraser, μια κλασική ταινία του Aronofsky (Black Swan, The Wrestler) που όπως πάντα ξέρει να δείχνει τον πόνο, την ανθρώπινη απελπισία και την ωμότητα, με ωραίες συμπρωταγωνιστικές ερμηνείες και ειδικότερα της Hong Chau που ήθελα να πάρει το Oscar και με κεντρικό θέμα την ζωή ενός άνδρα 270 κιλών και την δύσκολη έως ακατόρθωτη καθημερινότητα του.
Η ιστορία του βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό του Samuel D. Hunter, όπου ένας άνδρας 270 κιλών κάνει μια προσπάθεια να επανασυνδεθεί με την κόρη του, την οποία παράτησε σε μικρή ηλικία για να ζήσει με τον σύντροφο του.
Είχαμε καιρό να δούμε μια σειρά που έγινε trend και viral σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα?
Θα σας απαντήσω βασικά όχι, αν σκεφτούμε πριν μερικούς μήνες κυκλοφόρησαν το Wednesday (τα σχόλια μουεδώ), το Ηοuse of The Dragon, το The White Lotus, (review 1ης season εδώ) το Stranger Things και μην συνεχίσω γιατί έχει πολλές η λίστα με τις σειρές που γίνανε το 2022-2023 trends.
Βέβαια τον πανικό που έκανε το The Last of Us είχα καιρό να δω να το κάνει τηλεοπτική σειρά.
Έγινε σε χρόνο ρεκόρ το πρώτο θέμα συζήτησης στα social media, καταφέρνοντας να ξεπεράσει μέχρι και το NFL στις Ηνωμένες Πολιτείες και φυσικά να γίνει το νούμερο 1 trend στο Twitter.
Η σειρά εκτοξεύθηκε στις πλατφόρμες του IMDb και Rotten Tomatoes, έγινε viral και ήταν σαν την αναμένανε παντού και όλοι. Βέβαια για του fans του video game στο PlayStation ήταν αναμενόμενη η τεράστια επιτυχία. Θεωρείτε από τα καλύτερα παιχνίδια στο PlayStation και όπως συγκεκριμένα λέει και ο κολλητός μου είναι ότι καλύτερο υπάρχει, λογικό λοιπόν να γίνει η σειρά επιτυχία.
Ο Pedro Pascal (τον ξέρεις φυσικά από το Mandalorian και από το Game of Thrones ως πρίγκιπα Oberyn Martell), εξελίχτηκε να είναι ο viral dad της χρονιάς και από συνεντεύξεις του που τον έχω παρακολουθήσει τελευταία, το απολαμβάνει τρελά.
Η σειρά μου άρεσε, είναι πάρα πολύ καλή, με καταπληκτικές ερμηνείες, με τα δυστοπικά σκηνικά καταστροφής και μακιγιάζ, εκπληκτικά ( θα σαρώσει στα τηλεοπτικά Emmys του χρόνου, είμαι σίγουρος) και με την ερμηνεία της μικρής Bella Ramseyάρτια από την αρχή μέχρι το τέλος.
Παρόλα αυτά, είμαι μια σειρά με ένα δυστοπικό story, με ζόμπι (αν και δεν πρέπει να τα λέμε ζόμπι όπως λένε οι fans) αλλά και με μια κεντρική σεναριακή ιδέα που έχουμε ξαναδεί και σε άλλες σειρές και ταινίες και δεν είναι και ιδιαίτερα πρωτότυπα. Είναι όμως μια σειρά καλοδουλεμένη που θες να την δεις, περιμένεις το επόμενο επεισόδιο και το σενάριο είναι καλοδουλεμένο με υπέροχες δραματικές, «αληθινές» ερμηνείες.
Κάθε επεισόδιο μια σχεδόν διαφορετική ιστορία. Φοβερό το επεισόδιο με το gay ζευγάρι.
Το The Last of Us αν και μου θύμισε λίγο το Walking Dead παράλληλα δεν το θυμίζει, κόστισε 100 εκατομμύρια δολάρια στο HBO και αποτελείτε απο 9 επεισόδια. Δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι θα γίνει 2η season.
Το πρώτο επεισόδιο που γυρίζει στην δεκαετία του 60 μας αναφέρει για μια ενδεχομένη πανδημία που μπορεί να συμβεί στο μέλλον μετά από 50 χρόνια ( σας θύμισε και εσάς κάτι έτσι) και τελικά αυτή η πανδημία από ένα μύκητα συμβαίνει.
Στα top μου οι μουσικάρες του «μαγικού» Gustavo Santaolalla, που είναι υπεύθυνος για τον ηχητικό σχεδιασμό και της τηλεοπτικής σειράς και του παιχνιδιού αλλά και τα τρομακτικά Clicker (σοκαριστικά).
Tέλος, θεωρώ ότι έγινε τόσο καλή η σειρά (και τόσο ίδια με το παιχνίδι αν δείτε video σύγκρισης στο ΥouΤube) γιατί είναι γραμμένη από τον σεναριογράφο του παιχνιδιού Νeil DruckMannμαζί με τονCraig Mazin(Chernobyl, άλλη σειράρα).
Story
Βασισμένη στο βιντεοπαιχνίδι του 2013, που αναπτύχθηκε από τη Naughty Dog, η σειρά ακολουθεί τον σκληραγωγημένο Joel (Pedro Pascal), έναν λαθρέμπορο που έχει αναλάβει να βγάλει λαθραία την Ellie (Bella Ramsey), μια έφηβη κοπέλα, από μια ζώνη καραντίνας και να διασχίσει τις ΗΠΑ.
Η σειρά βέβαια δεν είναι μόνο αυτό αλλά μπαίνει πολύ βαθιά συναισθηματικά στις ζωές των 2 πρωταγωνιστών αλλά και όλων των άλλων ανθρώπων που συναντούν στο ταξίδι τους, είχαν συναντήσει παλιότερα ή θα βρουν στην διαδρομή τους.
Trailer
Αλέξης Σερέφας
Πληροφορίες: Παραγωγή 2023, Action, Adventure, Drama IMDb 8.9/10
Στον τίτλο έγραψα ότι η νέα σειρά των δημιουργών του Dark , μου θυμίζει λίγο Inception και Dark. Στην πραγματικότητα μοιάζει κάτι ανάμεσα σε Dark, Ιnception, Lost και φυσικά στο υπέρτατο Matrix (ξέρετε εννοώ μόνο την τριλογία, όχι την τελευταία του μέτρια ταινία).
Λοιπόν, αν και δεν θα γίνει δεύτερη season από το Netflix (πραγματικά πολύ λάθος απόφαση της πλατφόρμας), αξίζει να δείτε το 1899.
Η σειρά σου «καίει τον εγκέφαλο», τα πρώτα 3 επεισόδια είναι κάπως αργά αλλά μετά το χτίζει σιγά σιγά μέχρι το ανατριχιαστικό καλό φινάλε. Είναι καλογυρισμένο, με ωραίο soundtrack, έντονες δραματικές σκηνές, μυστήριο και ερμηνείες πολύ καλές και καλοδουλεμένες από όλους και κυρίως των 2 βασικών πρωταγωνιστών Εmily Beecham και Αndreas Pieschmann (έπαιζε iconic ρόλο και στο Dark).
Μετά το 3 επεισόδιο η σειρά σε κάνει να θες να δεις τι γίνεται στο επόμενο επεισόδιο, μήπως και ξεδιαλύνει το μυστήριο. Είναι όπως καταλάβατε επιστημονικής φαντασίας με πολλά στοιχεία τρόμου και μυστηρίου. Προσοχή είναι από αυτές τις σειρές που λίγο να χάσεις από την υπόθεση, το χάνεις τελείως.
Μου άρεσε αν και ξενέρωσα που δεν θα έχει επόμενη season. Στα αρνητικά μου είναι ότι είναι κάπως αργό και θα προτιμούσα μικρότερα σε διάρκεια επεισόδια.
Story
1889, ενα πλοίο, ο Κέρβερος, φορτωμένο με ευκατάστατους, αστούς και μετανάστες που εγκαταλείπουν την Ευρώπη, λαμβάνει στο ραντάρ το σήμα από ένα άλλο πλοίο, τον Προμηθέα, το οποίο όμως είναι εξαφανισμένο εδώ και τέσσερις μήνες. Όταν ο καπετάνιος του Κέρβερου αποφασίζει να αλλάξει πορεία και να ακολουθήσει το σήμα του εξαφανισμένου Προμηθέα, αρχίζει ο εφιάλτης. Ο Προμηθέας είναι άδειος, όλα είναι διαλυμένα σαν να το άφησε κάποιος εκεί πριν από χρόνια (μην με πιέζετε δε θα κάνω spoiler).
Ποιος το έστειλε το έστειλε το σήμα αφού δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πάνω στο πλοίο;
Διάβασα πολλά εδώ και μήνες για το Blonde. Kαιρό είχα να δω τόσο πολλά posts και αρνητικά σχόλια για μια ταινία και πόσο μάλλον για βιογραφική ταινία ( αν και θεωρείτε βασισμένη σε μυθιστόρημα ).
Δεν με πτόησε. Μου άρεσε το trailer, μου αρέσει πολύ η πρωταγωνίστρια, μου αρέσουν πολύ οι βιογραφίες και φυσικά την είδα.
Η αλήθεια είναι ότι το Blonde το είδα εδώ και αρκετούς μήνες.
Πέρασε καιρός από την προβολή της, η πρωταγωνίστρια έλαβε υποψηφιότητα για Oscar ερμηνείας (το έχασε) αλλά και υποψηφιότητα σε όλα σχεδόν τα βραβεία. Δεν έλαβε κανένα βραβείο και η ταινία δεν πήρε καμία άλλη υποψηφιότητα πέρα από ερμηνείας (οkay πήρε βραβεία στα Χρυσά Βατόμουρα).
Προκάλεσε η ταινία, δίχασε, την είπαν ωμή, σεξιστική, προκλητική, «βγήκαν» celebrities και κριτικοί από παντού να σχολιάσουν την ερμηνεία της Armas που αν και η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία της Monroe, όπως ανάφερα και προηγουμένως οι δημιουργοί βασίστηκαν ( και καλά) σε μυθιστόρημα για την ζωή της Monroe.
Η ταινία μου άρεσε πολύ, με ενθουσίασε η ερμηνεία της Αrmas, δεν με σόκαρε αλλά με ιντρίγκαρε να ψάξω πραγματικά πλάνα από την ζωή και από ταινίες της Monroe. Οkay, έχει και κάποιες «έντονες» σκηνές αλλά μου άρεσε ιδιαίτερα η σκηνοθεσία και θεωρώ άδικο που δεν έλαβε η υποψηφιότητα ο σκηνοθέτης της Andrew Dominik. Υπέροχα τα ασπρόμαυρα πλάνα του.
Την προτείνω αν και η ταινία είναι σε γενικές γραμμές μέτρια. Εσάς πως σας φάνηκε?
Μasterclass ερμηνείας και σε μερικές σκηνές νομίζεις είναι η ίδια η Monroe και όχι η Αrmas.
Story
Η ταινία βασίζεται στην ζωή, την άνοδο και το φινάλε της ηθοποιού Μarilyn Monroe. O συναισθηματικός πυρήνας της ταινίας είναι το τραύμα αλλά και η απουσία της πατρικής φιγούρας στη ζωή της Monroe. Είναι αυτό το τραύμα που υπογείως συνδέει όλα τα γεγονότα της ιστορίας της και είναι αυτό που την εμποδίζει να νιώσει πλήρης και ευτυχισμένη. Μια ταινία για την σεξουαλική εκμετάλλευση, τα λαμπερά φώτα της δημοσιότητας, την κακοποίηση και την το εσωτερικό ψυχικό πόνο.
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Joyce Carol Oates, το Blonde έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2022.
Τrailer
Αλέξης Σερέφας
Πληροφορίες: Παραγωγή 2022, Drama, Romance, Biography, IMDb 5.5/10
Ευτυχώς φέτος τα Oscar δεν είχανε χαστούκια και περίεργα περιστατικά.
Βέβαια μια από τις αγαπημένες μου ταινίες για φέτος αν και είχε πολλές υποψηφιότητες, το The Banshees of Inisherin, έχασε σε όλες τις υποψηφιότητες της και ειδικά ο Barry Keoghan στον Β’ Ανδρικό ρόλο που ήταν υπέροχος (η κριτική μου για την ταινία εδώ).
Τα 95th Academy Awards είχαν ωραίο opening (ευτυχώς) από τον Jimmy Kimmel με έξυπνα αστεία, ειρωνικά σχόλια για τον Tom Cruise, την Academy, την λάθος (ανύπαρκτη) αντίδραση της πέρσι και φυσικά για τον Will Smith αλλά στην συνέχεια κάπως το έχασε μετά με την εμφάνιση ενός γαϊδουριού αλλά και με διάφορες άλλες «κακιές Αμερικάνικες» ατάκες.
Η ωραία στιγμή της βραδιάς ήταν ότι το Everything Everywhere Αll Αt Οnce («Τα Πάντα Όλα») o μεγάλος νικητής σάρωσε σε όλες τις βασικές κατηγορίες και πήρε αγαλματίδια για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, σεναρίου, Α’ Γυναικείου, Β’ Ανδρικού και Β’ Γυναικείου ρόλου.
Δεν περίμενα βέβαια (και δεν ήθελα να σας πω την αλήθεια) να πάρει Oscar και για τις συμπρωταγωνιστικές ερμηνείες. Επίσης, δεν ήταν από τις top αγαπημένες μου ταινίες φέτος και θεωρώ ότι το Oscar σκηνοθεσίας έπρεπε να πάρει το The Banshees of Inisherin και όχι το ΕΕΑΑΟ.
Oscar Αnimation o Pinocchio του Guillermo del Toro. Mου άρεσε πολύ.
Eυτυχώς η άλλη φετινή αγαπημένη μου ταινία, άρτια τεχνικά και ερμηνευτικά από το Netflix και η οποία πήρε 4 αγαλματίδια, ήταν το All Quiet on The Western Front με σημαντικότερα τα Oscar για Cinematography και Foreign Language. Η κριτική μου εδώ.
Σάρωσε λοιπόν το ΕΕΑΑΟ και πήρε 7 από τα 11 Oscar. Ήταν μια ταινία που μου άρεσε, μια ταινία διαφορετική, που άξιζε βραβεία (αν και δεν πίστευα θα τα πάρει σχεδόν όλα), είναι ανεξάρτητη παραγωγή, κάτι λίγο από Matrix και Multiverse και με μια υπέροχη «κακιά» που ερμήνευσε η Jamie Lee Curtis και που απέσπασε Oscar Β’ Γυναικείου ρόλου (αν και προτιμούσα την Hong Chau από το The Whale).
Μια ταινία για μια μάνα που τα μπορεί όλα, ακόμα και να νικήσει το «κακό» σε όλα τα σύμπαντα.
Συγκινητικός ο μονόλογος της Michelle Yeoh που κέρδισε το Oscar Α΄ Γυναικείου ρόλου και έγινε η πρώτη καλλιτέχνιδα ασιατικής καταγωγής που το καταφέρνει πάρει Oscar αλλά και ο acceptance μονόλογος για Β’ Ανδρικού ρόλου του Ke Huy Quan ( τον ξέρετε από τα Goonies και Indiana Jones).
Από ένα Oscar τα μεγάλα blockbusters Τοp Gun Maverick, Black Panther Wakanda Forever και το Avatar The Way of Water ( η κριτική μου εδώ).
Τέλος να σχολιάσω τις απουσίες του Brad Pitt (παραγωγού του The Blonde), του James Cameron (κράτησε σίγουρα μούτρα γιατί δεν μπήκε στις υποψηφιότητες σκηνοθεσίας και του «και καλά έχω γύρισμα, δεν θα μπορέσω να έρθω» Tom Cruise.
Στα αγαπημένα μου η ερμηνεία στην σκηνή της Gaga, η ξινίλα της Angela Bassett όταν έχασε το Oscar, ο all time classic Stephen Spielberg που πήγε στα Oscar με την βιογραφική ψιλοαδιάφορη ταινία του Fabelmans, ο θεός Ηarrison Ford και οι εμφανίσεις της Ana de Armas, Ηalle Berry και Salma Hayek (wow).
Με «χάλασε» που η Cate Blanchett, ενώ το δούλεψε τόσο πολύ ερμηνευτικά και τεχνικά τον ρόλο της στο Tár, τελικά δεν πήρε το Oscar.
Ευχαριστήθηκα όμως πάρα πολύ το λόγο και την συγκίνηση του Brendan Fraserγια το Oscar Α’ Ανδρικού ρόλου στο The Whale το οποίο (εννοείται) κέρδισε και Oscar μακιγιάζ. Υπέροχος.
Τέλος, το memoriam αφιέρωμα είχε αναφορές στην Ειρήνη Παπά και τον Vangelis που «έφυγαν» πέρσυ.
Ωραίες ταινίες φέτος, δυνατές ερμηνείες και βραβεύσεις με έμφαση στο διαφορετικό, κάπως μακριά από τις αναμενόμενες ακριβές αμερικάνικες ταινίες και με διάθεση να δώσουν αγαλματίδια σε αυτό που τελικά «κάτι είχε να μας πει».
Blog για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές 